Zo nu en dan zet
Hij keek me aan. Indringend, eerlijk en puur. En vanuit zijn diepe weten zei Jan Jacob: het is voorbij!Ik knikte, ik wist dat hij gelijk had, maar .. wat was voorbij? Ik wist dat hij echt gelijk had. Zo enorm. Het voelde zo waar. En toch? Wat is voorbij?
18 oktober 2021 rond 17 uur.
2022 - Al bladerend door oude fotoalbums kon ik heel veel foto's vinden van mezelf jonger dan 9 jaar. Maar mijn 9 jarige ikje zat er niet tussen. Tot ik op een foto stuitte van mijn klas destijds. En met die foto kwamen herinneringen bovendrijven. Pijnlijke herinneringen. Gevoelens van eenzaamheid en onzekerheid. Maar waarom nou juist die 9 jarige?
Al heel jong wist ik het, ik word juf. Dat voelde ik diep van binnen als een zekerheid die niets of niemand mij kon ontnemen. Ik speelde juf, voelde me juf, ik zag mezelf als juf, ik was juf. Al heel jong.
